വേനൽ ചിത്രം
Ich sah des Sommers letzte Rose stehn,
Sie war, als ob sie bluten könne, rot;
Da sprach ich schauernd im Vorübergehen:
"So weit im Leben, ist zu nah am Tod!"
കണ്ടേൻ വേനലിനൊടുവിൽ പനിനീർ
പുഷ്പമൊരെണ്ണം വാടികയിൽ
ചോരത്തുള്ളികളിറ്റു വിഴും പടി
ചോപ്പുനിറത്തിൻ തികവോടെ
കടന്നുപോകേ, ഉൾവിറയോടേ
ഉരചെയ്തേൻ ഞാനീവണ്ണം
"ഇത്രത്തോളം മൂപ്പായാൽ മൃതി-
യത്രയടുത്തെന്നാണർഥം."
Es regte sich kein Hauch am heißen Tag,
Nur leise strich ein weißer Schmetterling;
Doch, ob auch kaum die Luft sein Flügelschlag
Bewegte, sie empfand es und verging.
ഒരു ചെറുതെന്നലുമുണ്ടായീലാ
ഉഷ്ണദിനത്തിലൊരേടത്തും,
വെളുത്ത നിറമാർന്നൊരു ശലഭത്തിൻ
മൃദുവാം ചിറകടി, യതു മാത്രം,
വായുവിലുണ്ടാക്കീലൊരു ചലനവു-
മെങ്കിലുമാ റോസ് പുഷ്പത്തെ
പാടെയുലച്ചാനതു, ഹാ കഷ്ടം
വീണിതു മണ്ണിൽ, മരിച്ചേ പോയ്.
Glossary
Author Photo: Von Thomas Ledl - Eigenes Werk, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=110510672
Poem taken from: https://www.gedichte7.de/sommerbild.html