പനിനീർപ്പൂമാലകൾ (1753)
Im frühlingsschatten fand ich sie;
Da band ich sie mit Rosenbändern
Sie fühlt‘ es nicht und schlummerte.
ഓമലാളെക്കണ്ടേൻ ഞാൻ വസന്ത നിഴലിൽ
റോസാപ്പൂമാലകളാലേ കെട്ടിയിട്ടേൻ ഞാൻ
ആയതറിയാതുറക്കമവൾ തുടർന്നാൾ
Ich sah sie an; mein Leben hing
Mit diesem Blick an ihrem Leben!
Ich fühlt‘ es wohl und wußt´es nicht.
നോക്കിഞാനവളെയെന്റെ ജീവിതമൊറ്റ
നോട്ടമവൾ തൻ ജീവനിൽ പറ്റി നിന്നപോൽ;
സത്യമായ് തോന്നി മേ, പക്ഷേ, യറിഞ്ഞില്ലാ ഞാൻ
Doch lispelt’ ich ihr sprachlos zu
Und rauschte mit den Rosenbbändern:
Da wachte sie vom Schlummer auf.
മന്ത്രിച്ചൂ ഞാനവളോടു ശബ്ദമില്ലാതെ
റോസാപ്പൂമാലകൾ തന്റെ മർമരമെന്യേ;
നിദ്രവിട്ടുണർന്നു മന്ദം നോക്കിനാളെന്നെ
Sie sah mich an, ihr Leben hing
Mit diesem Blick an meinem Leben,
Und um uns ward’s Elysium
നോക്കിയവളെന്നെ, തന്റെ ജീവിതമൊറ്റ
നോട്ടമതിലെൻ ജീവനിൽ പറ്റി നിന്ന പോൽ;
ഹാ, ഞങ്ങൾക്കു ചുറ്റും പറുദീസയുയർന്നൂ
Glossary
Photo Courtesy: commons.wikimedia.org
Photo: Photo: By Johann Caspar Füssli - Das Jahrhundert der Freundschaft. Johann Wilhelm Ludwig Gleim und seine Zeitgenossen, ed. Ute Pott (Göttingen: Wallstein, 2004), p. 25.Uploader: James Steakley, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=11182306