നിലാനിശ (1837)
Es war, als hätt’ der Himmel,
Die Erde still geküßt,
Daß sie im Blütenschimmer
Von ihm nun träumen müßt’.
വിണ്ണുിറങ്ങി മണ്ണിനുമ്മയേകിയെന്ന പോലെയാവാം,
പുഷ്പശോഭ തന്നിൽ ഭൂമി സ്വപ്നംകാണുന്നു.
Die Luft ging durch die Felder,
Die Ähren wogten sacht,
Es rauschten leis die Wälder,
So sternklar war die Nacht.
വയലേല തഴുകിയ കാറ്റിലാടി കതിരുകൾ,
മൃദുലമിരമ്പി ശാഖീ തെളിഞ്ഞ രാവിൽ.
Und meine Seele spannte
Weit ihre Flügel aus,
Flog durch die stillen Lande,
Als flöge sie nach Haus.
വിരിച്ചെൻ ഹൃദന്തം തൻ പക്ഷങ്ങൾ, സ്വച്ഛമാം
ഭൂമി മേൽ വീട്ടിലേയ്ക്കു് പറന്നെന്ന പോൽ.
Glossary
Poet's Picture Courtesy: commons.wikimedia.org
Poet's Picture: Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20621