ഈ നല്ല പീതപ്പനീർപ്പുഷ്പമിന്നലെ
Die Rose hier, die gelbe,
gab gestern mir der Knab,
heut trag ich sie, dieselbe,
hin auf sein frisches Grab
ഈ നല്ല പീതപ്പനീർപ്പുഷ്പമിന്നലെ
ഏകിയവനെനി,ക്കിന്നു ഞാനേന്തുക-
യാണതവൻെറ പുതുകുഴിമാടത്തി-
ലേറെ ദു:ഖത്തോടെയർപ്പിപ്പതിന്നിതാ.
An ihren Blättern lehnen
noch lichte Tröpfchen, – schau!
Nur heute sind es Tränen, –
und gestern war es Tau …
ഹാ കാൺക മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നതില്ലയോ
ആ പൂവ്വിതൾകളിൽ പറ്റും ജലകണം
ഇന്നലെ മഞ്ഞിൻ കണങ്ങളായ് മിന്നിയ-
തിന്നഹോ കേവലം കണ്ണീർക്കണങ്ങളായ്!!